20 lat temu zniesiono kartki na żywność!
Vor 20 Jahren wurde die Lebensmittelrationierung in der Republik Polen aufgehoben.
Fotografia: Wikipedia
"“...Dwa i pół kilograma mięsa dla pracowników umysłowych i cztery kilogramy dla pracowników fizycznych oraz dzieci..."
„.. Fünf Pfund Fleisch für die Intellektuellen und acht für die Arbeiter und die Kinder ..“
20 lat bez kartek na żywność. Wielu z nas pamieta jeszcze tamte czasy!
Jak dobrze, ze teraz mozemy zyc w innych a nasze mysli i czas poswiecac o wiele ciekawszym i przyjamniejszym sprawom, niz wystawanie w kolejkach po swoja "racje"!
Wiele interesujacych informacji i zdjec do tego tematu pod adresem:
ttp://biznes.onet.pl/30-lat-temu-wprowadzono-kartki-na-mieso,18550,4195967,8809959,fotoreportaze-detal-galeria#photo8809990
„30 lat temu PRL-owskie władze wprowadziły kartki na mięso i wędliny. Od 28 lutego 1981 roku, przez ponad osiem lat, artykuły te można było nabywać po cenach urzędowych tylko w ograniczonych ilościach. Reglamentacja towarów była wynikiem silnych niedoborów na rynku. Już wcześniej, w 1976 roku, rząd Piotra Jaroszewicza wprowadził kartki na cukier. Na skutek stale narastających trudności gospodarczych, system kartkowy stopniowo rozszerzano - 28 lutego 1981 roku wprowadzono kartki na mięso, a 30 kwietnia tego samego roku - także na wszelkie przetwory mięsne oraz masło, mąkę, ryż i kaszę.
Zdjecie: kartki na mięso, 1989 r.
We wrześniu, system kartkowy objął też mydło, proszek do prania i papier toaletowy. Po wprowadzeniu stanu wojennego, 13 grudnia 1981 roku, na kartki można było kupić między innymi czekoladę, alkohol, benzynę i buty. Kartki upoważniały jedynie do zakupu towarów, natomiast za produkty tradycyjnie płaciło się pieniędzmi. Równolegle ze sprzedażą na kartki, funkcjonował formalnie nielegalny, ale bardzo powszechny system handlu samymi kartkami - szczególnie na benzynę, papierosy i alkohol. Ludzie wymieniali się kartkami, bądź nimi handlowali.
Zdjecie: jedna z pożądanych kartek okresu reglamentacji: kartka na papierosy, alkohol i słodycze, 1983 r.
Kartki nie gwarantowały pewności ani sprawności zakupów. Najczęściej trzeba było stać w długich kolejkach. W związku z tym rozpowszechniła się instytucja stacza kolejkowego, który za określone wynagrodzenie stał w kolejce i kupował towary bądź usługi dla innych osób. Przed sklepami często zawiązywały się komitety kolejkowe, które według społecznej listy próbowały sprawnie i sprawiedliwie zorganizować nabycie deficytowych produktów. Reglamentowane towary można było zdobyć również w inny sposób, jednak za "większe pieniądze". Początkowo istniał nielegalny, zwany spekulanctwem, a później zalegalizowany handel towarami deficytowymi, poza systemem kartkowym.
Zdjecie: kartka dla matek z dziećmi wydawana w stanie wojennym, 1983 r.
Od 1986 roku prawie wszystkie towary można było kupować w wybranych sklepach po tzw. cenach umownych, które były średnio 2-3 razy wyższe od cen urzędowych. Reglamentacja towarów, czyli system kontroli dystrybucji towarów w PRL, funkcjonowała do lipca 1989 roku. Została wycofana przez rząd Mieczysława Rakowskiego. System kartkowy obecnie obowiązuje jeszcze na Kubie i w Korei Północnej.
Zdjecie: kartki na buty, 1983 r.“
