Dienstag, 11. November 2008

Nationalfeiertag in Polen - 90. Jubiläum der Unabhängigkeit


Nationalfeiertag.... alle Jahre wieder..
Heute vor 90 Jahren ist Polen nach 123 Jahren auf die Karte Europas zurückgekehrt.



11. November - Nationalfeiertag Polen

Polen trat der EU 1. Mai 2004 bei. Einst war es unter der Dynastie der Jagiellonen (1386-1572) ein Großreich im Osten Europas. Im Laufe der folgende Jahrhunderte nahm auf Grund innen- wie außenpolitischer Probleme die Stabilität des Reiches jedoch ab. Ende des 18. Jahrhunderts verlor Polen seine staatliche Eigenständigkeit. Die Ursache waren die so genannten drei Polnischen Teilungen von 1772, 1793 und 1795, als Österreich, Preußen und Russland den Staat Polen sukzessive unter sich aufteilten.

Im Zuge der Neuordnung Europas nach den napoleonischen Kriegen wurde durch den Wiener Kongress 1815 das Königreich Polen („Kongresspolen“) annähernd in den Grenzen, die vor den Teilungen bestanden, wieder hergestellt und mit Russland als dem Sieger über Napoleon in Personalunion verbunden. Zunächst besaß Polen weitgehende Autonomie, sank aber nach den großen Aufständen von 1830 und 1863 auf das Niveau einer russischen Provinz herab.

Im Ersten Weltkrieg gelang es dem Deutschen Reich und Österreich-Ungarn, große Teile Kongresspolens zu besetzen und zwei Generalgouvernements einzurichten, ein deutsches mit Verwaltungssitz in Warschau unter dem General Hans von Beseler und ein österreichisch-ungarisches mit Verwaltungssitz in Lublin unter dem General Karl Kuk. Beide Mächte beabsichtigten, wenn auch entsprechend der militärischen Lage wechselnd, nach Annexion nicht unbedeutender Teile ein neues Königreich Polen in enger Abhängigkeit vom Deutschen Reich und Österreich-Ungarn zu schaffen. Ein entsprechender Beschluss wurde im November 1916 in Warschau und Lublin verkündet, ohne dass ein König eingesetzt oder die Grenzen des Landes definiert worden wären – das so genannte „Regentschaftspolen“.

Verständlicherweise fand es bei der polnischen Bevölkerung keine uneingeschränkte Zustimmung, die noch geringer wurde, als das Deutsche Reich begann, polnische Arbeitslose zur Zwangsarbeit in Deutschland auszuheben. Eben solchen Unmut erregte das Bestreben, polnische Soldaten den jeweiligen Heeren einzuverleiben und ihnen die Eidesformel vorzuschreiben: „.... in gegenwärtigem Kriege treue Waffenbrüderschaft mit den Heeren Deutschlands und Österreich-Ungarns und der ihnen verbündeten Staaten zu halten".

Anfang 1917 konstituierte sich ein Staatsrat, dem auch General Jósef Pilsudski (1867-1935) angehörte, und eine Art Parlament. Pilsudski legte jedoch sein Mandat nach einem halben Jahr wegen Differenzen in militärischen Fragen nieder und wurde kurz darauf in Schutzhaft genommen und in Magdeburg interniert.

Anfang 1918 war es den Mittelmächten zwar gelungen, den Krieg an der Ostfront zu beenden, nachdem Russland infolge der Revolution vom Oktober 1917 aus dem Krieg ausschied und Rumänien besiegt war. Gleichzeitig verschlechterte sich die Situation im Westen zusehends, nachdem die USA unter Präsident Wilson in den Krieg eingetreten waren. Wilson befürwortete die Wiederherstellung der polnischen Souveränität. Im Oktober 1918 begann die Entwaffnung der deutschen und österreichischen Truppen in Polen.

Am 7. November wurde eine provisorische Regierung unter dem Sozialisten Ignacy Daszynski gebildet. Am 10. November kehrte Jósef Pilsudski aus der Haft in Magdeburg nach Warschau zurück. Dort wurde er von der Bevölkerung begeistert begrüßt und am 11. November mit Unterstützung der Armee und der provisorischen Regierung zum Staatschef erklärt.

Diesen Tag feiert Polen, das nach 123 Jahren erstmals wieder ein souveräner Staat wurde, als seinen Nationalfeiertag.

Die polnische Nationalhymne

„Noch ist Polen nicht verloren,
Solange wir leben.
Was uns fremde Übermacht nahm,
werden wir uns mit dem Säbel zurückholen.

Marsch, marsch, Dąbrowski,
Von Italien bis nach Polen.
Unter deiner Führung
Vereinen wir uns mit der Nation.

Wir werden Weichsel und Warthe durchschreiten,
Wir werden Polen sein,
Bonaparte gab uns vor,
Wie wir zu siegen haben.

Marsch, marsch, Dąbrowski …

Wie Czarniecki bis nach Posen
Nach der schwedischen Besetzung,
Zur Rettung des Vaterlands
Kehren wir übers Meer zurück.

Marsch, marsch, Dąbrowski …

Da spricht schon ein Vater zu seiner Barbara
Weinend:
"Höre nur, es heißt, dass die Unseren
Die Kesselpauken schlagen.“

entstand 1797 nach einem Text von Józef Rufin Wybicki (1747-1822) in Italien. Der Politiker und Schriftsteller emigrierte nach der Auflösung des polnischen Staates dorthin. Die Hymne hatte zunächst den Titel: „Lied der polnischen Legionen in Italien“ und wurde zu der Melodie einer bekannten Mazurka gesungen.

Der Held des Liedes, der polnische General Jan Henryk Dabrowski (1755-1818) wird als Nationalheld verehrt: Nach der Auflösung des polnischen Staates 1795 sammelte er polnische Freiwillige zu einer Legion, die 1798-1800 im Dienst Napoleons in Italien kämpfte. Hintergrund war die Hoffnung, mit Hilfe Napoleons die Teilung Polens rückgängig machen zu können. Dies gelang jedoch nicht, da Napoleon im Russlandfeldzug scheiterte.

Die Sehnsucht nach einem eigenen souveränen Staat war damit aber keineswegs erloschen und so wurde das Lied vor allem bei den großen Aufständen gegen die russische Herrschaft, bei der russischen Revolution von 1905 und während der Besatzung im Ersten und Zweiten Weltkrieg gesungen. Seit 1926 ist es die offizielle polnische Nationalhymne."
(Quelle: http://www.knigge.de/archiv/artikel/--november---nationalfeiertag-polen-8210.htm)


Polski Hymn Narodowy:

Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy,
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.

Marsz, marsz, Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski,
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.

Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami,
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Już tam ojciec do swej Basi
Mówi zapłakany -
"Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany." Marsz, marsz, Dąbrowski...


Obchody 90. rocznicy Odzyskania Niepodległości

Prezydencka gala w Teatrze Wielkim w Warszawie była głównym punktem obchodów 90. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. W całym kraju nie zabrakło uroczystych wydarzeń - defilady, inscenizacje, odsłonięcia pomników przypominały o wydarzeniach z 11. listopada 1918 roku.

Wśród gości Lecha Kaczyńskiego podczas gali w Teatrze Wielkim nie zabraknie szefów rządów i prezydentów obcych państw. Będą prezydenci: Gruzji Michail Saakaszwili, Litwy Valdas Adamkus, czy Ukrainy Wiktor Juszczenko. Dołączą do nich także przywódcy z Afganistanu, Chorwacji, Czarnogóry, Estonii, Łotwy, Macedonii, Serbii, Słowacji, Słowenii, Węgier, a także opozycjoniści z Białorusi.

Na gali zjawić ma się ponad 800 gości z kraju i zagranicy.

Kwestia zaproszeń i listy gości na długo przed 11-tym listopada wzbudzała wielkie emocje. Zaproszenia nie otrzymał były prezydent Lech Wałęsa, a premier Donald Tusk postanowił z zaproszenia nie skorzystać. Swoje przybycie zapowiedział natomiast minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski.

Początek imprezy - w południe
Prezydent i jego goście rocznicowe obchody rozpoczęli w samo południe, kiedy to odbyła się uroczysta zmiana wart przed Grobem Nieznanego Żołnierza. Później została otwarta wystawa "Dwudziestolecie. Oblicza nowoczesności". Tam również zaplanowany był uroczysty lunch dla zaproszonych gości. O godz. 17.00 w Pałacu Prezydenckim Lech Kaczyński wręczy odznaczenia państwowe i dokona nominacji generalskich.

Wieczorem o godz. 20.00 w Teatrze Wielkim rozpocznie się uroczysta gala. Po wysłuchaniu hymnu, głos zabierze prezydent Lech Kaczyński. Następnie odbędzie się koncert pieśni patriotycznej, a po nim - uroczysta kolacja. - Po kolacji będzie możliwość tańczenia, będzie zespół muzyczny i dwie sale, w których będzie można tańczyć. Na pewno zagra dobry zespół - zapewniał szef Kancelarii Prezydenta Piotr Kownacki.

Parady, inscenizacje i miejskie gry w stolicy
Gala to nie jedyna uroczystość organizowana przez władze państwowe w stolicy.

O godz. 18 w Teatrze Polskim odbędzie się koncert "Póki w narodzie myśl swobodna" organizowany przez Ministerstwo Obrony Narodowej. Już o godz. 10:20 na Dworcu Centralnym będzie miała miejsce inscenizacja historyczna "Jutrzenka Niepodległości", przedstawiająca przyjazd komendanta Józefa Piłsudskiego do Warszawy.

W samo południe zaś z Krakowskiego Przedmieścia ruszył XX Bieg Niepodległości, którego uczestnicy pobiegli aż do Wilanowa.

Fani miejskich gier będą mogli uczestniczyć w grze "Tajemnica brylantu. Wyprawa w przedwojenną Warszawę", która wystartuje spod Pałacu Staszica, a ci, którzy wolą tylko obserwować, będą mogli zobaczyć defiladę historyczną, podczas której kilkaset przebranych w dawne polskie mundury osób wraz z kawalerią konną przemaszeruje do Muzeum Wojska Polskiego. Na koniec, w pobliżu Starego Miasta odbędą się koncerty.

Rocznicowe uroczystości w całym kraju
Msze za Ojczyznę, defilady, parady, inscenizacje historyczne, składanie kwiatów przed pomnikami Józefa Piłsudskiego odbywały się w całym kraju.

W Gdańsku uroczystości na Placu Piłsudskiego urozmaicił pokaz gołębi, w Gdyni na Skwerze Kościuszki wykonana zostanie okolicznościowa fotografia zebranych mieszkańców miasta. W Wielkopolsce odbędą się IV Mistrzostwa Polski w Jedzeniu Rogali Świętomarcińskich. Ulicami Wrocławia i Katowic przejdą wojskowe defilady.

Historia

Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim).

- 5 listopada 1916 - wydanie aktu gwarantującego powstanie Królestwa Polskiego, w bliżej nieokreślonych jeszcze granicach

- 14 stycznia 1917 - rozpoczęcie działalności przez Tymczasową Radę Stanu

- 12 listopada 1917 - przejęcie obowiązków głowy państwa przez Radę Regencyjną

- 7 października 1918 - ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną

- 25 października 1918 - powołanie rządu Józefa Świeżyńskiego

- z 6 na 7 listopada 1918 - powstanie w Lublinie Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej z Ignacym Daszyńskim na czele

- 10 listopada - przyjazd Józefa Piłsudskiego do Warszawy

- 11 listopada 1918 - przekazanie przez Radę Regencyjną władzy nad podległym jej wojskiem Józefowi Piłsudskiemu. Tego dnia, po pertraktacjach Marszałka z Centralną Radą Żołnierską wojska niemieckie zaczęły się wycofywać z Królestwa Polskiego. W nocy rozbrojono również niemiecki garnizon stacjonujący w Warszawie.

- 14 listopada 1918 - rozwiązanie się Rady Regencyjnej i przekazanie przez Radę Regencyjną swoich uprawnień na rzecz Józefa Piłsudskiego

- 19 listopada 1918 - wojska niemieckie zakończyły się wycofywać z Królestwa Polskiego

- 22 listopada 1918 - podpisanie dekretu o podstawach ustrojowych państwa polskiego

- 27 grudnia 1918 - wybuch powstania wielkopolskiego w Poznaniu

Źródło: Wikipedia; Tvn24



Weitere Links zum Thema:

http://politik-gesellschaft-europa.suite101.de/article.cfm/11_november
http://www.polskiinternet.com/polski/info/hymn.html
http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20081111/TEMATDNIA/874740856
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Sejm-uczcil-90-rocznice-odzyskania-niepodleglosci,wid,10540248,wiadomosc.html?ticaid=16f2e

1 Kommentar:

Doleys hat gesagt…

Napoleon war ja nur an einem Feind Rußlands interessiert, nicht an Polen. Insofern war und ist de Gaulles "Europa der Vaterländer" eine neue, bessere Perspektive.